เท่าที่พวกเขารู้แม้กระทั่งมรดกของตนเอง รากเหง้าทางทฤษฎีของลัทธิเสรีนิยมสมัยใหม่สามารถพบได้ใน โรงเรียนออสเตรีย ของนักเศรษฐศาสตร์ - ตัวแทนที่น่าอับอายที่สุด ได้แก่ ฟรีดริช ฮาเยกและที่ปรึกษาลุดวิก ฟอน มิเซส ในทางกลับกัน พวกปฏิกิริยาเปิดเหล่านี้มองว่าตนเองเป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของโรงเรียนเศรษฐศาสตร์กระฎุมพีแบบคลาสสิกเสรี ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากบุคคลสำคัญอย่างอดัม สมิธและเดวิด ริคาร์โด โรงเรียนคลาสสิกกลายเป็นสาขาหนึ่งของ เศรษฐศาสตร์การเมือง เสรีนิยม เศรษฐศาสตร์เป็นสาขาการศึกษาเฉพาะ ซึ่งพัฒนาไปพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของทุนนิยม โรงเรียนแห่งนี้ผลิตนักคิดที่พยายามเข้าใจเศรษฐกิจในลักษณะที่เป็นวิทยาศาสตร์ ผู้พยายามตรวจสอบระบบทุนนิยมในฐานะระบบที่มีกฎหมายและพลวัตของมันเอง และในขณะที่พวกเขาพึ่งพาพลังของสิ่งที่เป็นนามธรรมในการเปิดเผยกฎเหล่านี้ พวกเขาไม่ได้สืบเชื้อสายมาจาก แบบจำลอง ทางคณิตศาสตร์ในอุดมคติที่ไม่มีความสัมพันธ์กับความเป็นจริง ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของนักเศรษฐศาสตร์และนักวิชาการชนชั้นกระฎุมพีในทุกวันนี้