ในปี 2558 IUCN ประกาศว่าระดับได้รับการปรับจาก เปราะบาง เป็น ใกล้สูญพันธุ์ กล่าวอีกนัยหนึ่งแพนด้าแดงกลายเป็นสัตว์ที่ต้องการการปกป้องมากกว่าแพนด้ายักษ์มานานแล้ว ตามสถิติ ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา จำนวนแพนด้าแดงในโลกลดลงถึง 50% ปัจจุบัน จำนวนแพนด้าแดงป่ามีน้อยกว่า 2,500 ตัว แพนด้าแดงกำลังจะหายไป แพนด้าแดงกำลังใกล้สูญพันธุ์เนื่องจากแหล่งที่อยู่อาศัยเสื่อมโทรมและการตัดไม้ทำลายป่าซึ่งนำไปสู่การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยหรือการแยกส่วน ตัวอย่างเช่น ในเมืองดาร์จีลิง ประเทศอินเดีย ถิ่นที่อยู่ของ แพนด้าแดง แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ซึ่งมีลักษณะเป็นวงกลมเกาะ อีกตัวอย่างหนึ่งคือระบบภูเขา Xiangling ของจีนและระบบภูเขา Qiongxia ซึ่งแต่เดิมเชื่อมต่อกันทั้งหมด (ระบบภูเขา Xiangling เป็นเทือกเขาที่ทอดตัวไปทางใต้จากระบบภูเขา Qiongxia) เนื่องจากการเชื่อมต่อของทางหลวงเสฉวน-ทิเบตและทางหลวงเสฉวน-ยูนนาน เช่นเดียวกับการตัดไม้ตามแนวเส้น ทั้งสองถูกแบ่งออกในทศวรรษที่ 1940 ดังนั้น การกระจายพันธุ์ของแพนด้าแดงในจีนจึงลดลงเรื่อย ๆ จนถึงบริเวณหุบเขาทางตะวันตกของเทือกเขาแอลป์ พื้นที่กระจายพันธุ์ดั้งเดิมของมณฑลส่านซี กานซู่ ชิงไห่ และกุ้ยโจว ไม่มีแพนด้าแดงอีกต่อไป