น้ำท่วมในปากแม่น้ำมักเกิดจากการรวมกันของคลื่นพายุที่เกิดจากลมและความกดอากาศ ต่ำ และคลื่นขนาดใหญ่ที่ไหลมาบรรจบกับกระแสน้ำในแม่น้ำสูง พื้นที่ชายฝั่งอาจถูกน้ำท่วมจากคลื่นพายุซัดฝั่งประกอบกับกระแสน้ำสูงและเหตุการณ์คลื่นขนาดใหญ่ในทะเล ส่งผลให้เกิดคลื่นสูงเกินแนวป้องกันน้ำท่วมหรือในกรณีที่รุนแรงจากสึนามิหรือพายุหมุนเขตร้อน คลื่นพายุจากพายุหมุนเขตร้อนหรือพายุหมุนนอกเขตร้อนจัดอยู่ในประเภทนี้ งานวิจัยจาก NHC (National Hurricane Center) อธิบายว่า: "สตอร์มเสิร์จคือการเพิ่มขึ้นของน้ำที่เกิดจากพายุ ซึ่งมากกว่าและสูงกว่ากระแสน้ำทางดาราศาสตร์ที่คาดการณ์ไว้ คลื่นสตอร์มเซิร์จไม่ควรสับสนกับกระแสน้ำพายุ ซึ่งหมายถึงระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการรวมกันของคลื่นพายุและกระแสน้ำทางดาราศาสตร์ ระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นนี้อาจทำให้เกิด เหตุน้ำท่วม รุนแรงในพื้นที่ชายฝั่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคลื่นพายุซัดฝั่งพร้อมกับกระแสน้ำในฤดูใบไม้ผลิ ส่งผลให้กระแสน้ำในพายุสูงถึง 20 ฟุตหรือมากกว่านั้นในบางกรณี น้ำท่วมเมืองคือการท่วมที่ดินหรือทรัพย์สินในสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่น ซึ่งเกิดจากน้ำฝนที่ท่วมท้นจนเกินความ สามารถของระบบระบายน้ำ เช่นท่อระบายน้ำพายุ แม้ว่าบางครั้งจะถูกกระตุ้นโดยเหตุการณ์ต่างๆ เช่น น้ำท่วมฉับพลันหรือหิมะละลายน้ำท่วมในเมืองเป็นภาวะที่มีลักษณะเฉพาะโดยผลกระทบซ้ำๆ และเป็นระบบต่อชุมชน ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้ไม่ว่าชุมชนที่ได้รับผลกระทบจะอยู่ภายในที่ราบน้ำท่วมถึงหรือใกล้กับแหล่งน้ำใดก็ตาม นอกเหนือจากที่อาจเกิดขึ้นจากแม่น้ำและทะเลสาบล้น, หิมะละลาย, น้ำฝนหรือน้ำที่ปล่อยจากท่อส่งน้ำ ที่เสียหายอาจสะสมตัวในทรัพย์สินและในที่สาธารณประโยชน์ ซึมผ่านผนังและพื้นอาคาร หรือสำรองเข้าสู่อาคารทางท่อน้ำทิ้ง ห้องสุขา และอ่างล้างมือ ในเขตเมือง ผลกระทบจากน้ำท่วมอาจรุนแรงขึ้นจากถนนและถนนลาดยางที่มีอยู่ ซึ่งเพิ่มความเร็วของน้ำที่ไหล พื้นผิวที่กันซึมไม่ได้จะป้องกันไม่ให้น้ำฝนไหลซึมลงสู่พื้นดิน จึงทำให้มีการไหลบ่าของพื้นผิวที่สูงขึ้นซึ่งอาจเกินความสามารถในการระบายน้ำในพื้นที่