วาทกรรมแรกตามลำดับเวลาได้รับการอธิบายอย่างกว้างที่สุดโดยVaclav Smil เน้นย้ำถึงการเปลี่ยนแปลงในการผสมผสานพลังงานของประเทศต่างๆ และเศรษฐกิจโลก เมื่อดูข้อมูลเป็นเปอร์เซ็นต์ของแหล่งพลังงานหลักที่ใช้ในบริบทที่กำหนด ระบบจะวาดภาพระบบพลังงานของโลกว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเวลาผ่านไป เปลี่ยนจากชีวมวลเป็นถ่านหิน เป็นน้ำมัน และปัจจุบันเป็นส่วนผสมของถ่านหินเป็นส่วนใหญ่ น้ำมันและก๊าซธรรมชาติ จนถึงปี 1950 กลไกทางเศรษฐกิจที่อยู่เบื้องหลังระบบ พลังงาน เป็นแบบท้องถิ่นมากกว่าระดับโลก ในอดีต มีความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้นและความพร้อมใช้งานของแหล่งพลังงานต่างๆ วาทกรรมที่สองได้รับการอธิบายอย่างกว้างที่สุดโดย Jean-Baptiste Fressoz เน้นย้ำว่าคำว่า "การเปลี่ยนผ่านพลังงาน" ถูกใช้เป็นครั้งแรกโดยนักการเมือง ไม่ใช่นักประวัติศาสตร์ เพื่ออธิบายเป้าหมายที่จะบรรลุในอนาคต - ไม่ใช่แนวคิดในการวิเคราะห์แนวโน้มในอดีต เมื่อพิจารณาถึงปริมาณพลังงานที่แท้จริงที่มนุษย์ใช้ ภาพรวมคือการบริโภคที่เพิ่มมากขึ้นของแหล่งพลังงานหลักทั้งหมดที่มนุษย์มีให้ ตัวอย่างเช่น การใช้ถ่านหินที่เพิ่มขึ้นในศตวรรษที่ 19 ไม่ได้ทดแทนการใช้ไม้ แต่จริง ๆ แล้วมีการเผาไหม้ไม้มากกว่า อีกตัวอย่างหนึ่งคือการใช้รถยนต์นั่งส่วนบุคคลในศตวรรษที่ 20 วิวัฒนาการนี้กระตุ้นให้เกิดการบริโภคน้ำมัน (เพื่อขับเคลื่อนรถ) และการใช้ถ่านหินเพิ่มขึ้น (เพื่อผลิตเหล็กที่จำเป็นสำหรับรถยนต์) กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตามแนวทางนี้ มนุษยชาติไม่เคยทำการเปลี่ยนแปลงพลังงานเพียงครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ แต่ทำการเพิ่มพลังงานหลายครั้ง