ซึ่งกระตุ้นให้เซลล์ข้างขม่อมผลิตกรด ไฮโดรคลอริก นี่อาจเป็นการป้องกันเนื่องจากกรดจะควบคุมประชากรแบคทีเรียในท้องถิ่น ในปี 1970 มีการคิดค้นยาสังเคราะห์ประเภทใหม่ที่ขัดขวางการทำงานของฮีสตามีนที่ตัวรับ H 2 ; ตัวแทนคนแรกเหล่านี้คือไซเมทิดีน (Tagamet) ยาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพอย่างมากในการต่อต้านการกระทำของ ฮีสตามีน ในการกระตุ้นการหลั่งกรดและในการปิดกั้นตัวกระตุ้นการหลั่งกรดอื่น ๆ รวมถึงฮอร์โมนแกส ท รินและอาหาร ยา ต้านตัวรับ H 2เช่น ไซเมทิดีนและรานิทิดีน ได้สร้างตำแหน่งอย่างรวดเร็วในการรักษาสภาวะที่เกี่ยวข้องกับการหลั่งกรดในกระเพาะอาหารมากเกินไป เช่นแผลในกระเพาะอาหารยาต้านฮี สตามีน H 1ค่อนข้างปราศจากผลข้างเคียงที่ร้ายแรง ผลข้างเคียงที่ไม่ร้ายแรงเป็นเรื่องปกติ อาการง่วงนอนที่โดดเด่นที่สุดคือ เนื่องจากไม่ข้ามสิ่งกีดขวางระหว่างเลือดและสมอง อย่างไรก็ตาม ยาต้านฮิสตามีน H 1 ที่ใหม่กว่า จึงค่อนข้างปราศจากผลข้างเคียงนี้ การออกฤทธิ์ของยาต้านฮิสตามีน H 1 บางชนิด (เช่น ไดเฟนไฮดรามีนและ โพรเมทา ซีน ) ต่อระบบประสาทส่วนกลางมีประโยชน์ในการป้องกันและรักษาอาการเมารถ เนื่องจากยาเหล่านี้มีฤทธิ์กดประสาท (โดยเฉพาะยา ไดเมนไฮดริ เนตและโพรเมทาซีน) ยานี้อาจทำให้สมรรถภาพของบุคคลลดลงขณะขับรถและเพิ่มประสิทธิภาพผลกระทบของแอลกอฮอล์และ ยา ระงับประสาท อื่นๆ ที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง ยาแก้แพ้รุ่นเก่าจะจับกับตัวรับ H 1ในสมองอย่างรุนแรง แต่ยังจับกับตัวรับ muscarinic ในสมองด้วย และการกระทำนี้อาจ ส่งผลต่อ ผลประโยชน์ ของพวกมัน