อาจถือได้ว่าเป็นการเริ่มต้นของยุคการรถไฟ ซึ่งดำเนินต่อไปจนถึงสงครามโลกครั้งที่ 1 ในช่วงเวลานี้ ทางรถไฟถูกสร้างขึ้นทั่ว ทุกประเทศและทวีปต่างๆ ของโลก เพื่อเปิด พื้นที่ กว้างใหญ่สู่ตลาดของสังคมอุตสาหกรรม ตู้รถไฟมีขนาดและกำลัง เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแต่หลักการสำคัญยังคงเหมือนเดิมกับหลักการที่ครอบครัวสตีเฟนสันกำหนดไว้ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1830 ได้แก่ กระบอกสูบแนวนอนที่ติดตั้งอยู่ใต้หม้อต้มน้ำแบบหลายท่อโดยมีเรือนไฟอยู่ด้านหลัง ความรู้ทั่วไปเรื่องรถจักรไอน้ำ และมีภาชนะสำหรับบรรทุกน้ำและเชื้อเพลิงอย่างอ่อนโยน นี่คือรูปแบบที่พัฒนามาจากจรวดซึ่งมีกระบอกสูบแนวทแยง เป็นตัวของตัวเองในการเปลี่ยนจากกระบอกสูบแนวตั้ง ซึ่งมักถูกหุ้มด้วยหม้อไอน้ำ ซึ่งเป็นเรื่องปกติของตู้รถไฟยุคแรกสุด (ยกเว้นเครื่องยนต์ Penydarren ของ Trevithick ซึ่งมีกระบอกสูบแนวนอน) ขณะเดียวกัน การก่อสร้างทางถาวรได้รับการปรับปรุงให้สอดคล้องกับสิ่งที่เคยพบเห็นได้ทั่วไปในเส้นทางรถรางก่อนหน้านี้ นั่นคือ