ด้วยการดึงดูดใจต่อคุณสมบัติทั้งภายในและภายนอกความอดทนจะค้นหาวิธีที่จะทำให้อัตลักษณ์กลมกลืนกับการเปลี่ยนแปลง นักดูทนเชื่อว่าวัตถุจะคงอยู่ได้ด้วยตัวเลขที่เหมือนกันอย่างเคร่งครัดเมื่อเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตาม ปรัชญา หากใช้กฎของ Leibniz เรื่องความเหมือนกันของสิ่งเหมือนกันไม่ได้เพื่อกำหนดเอกลักษณ์เชิงตัวเลขที่นี่ ดูเหมือนว่าวัตถุจะต้องไม่เปลี่ยนแปลงทั้งหมดเพื่อให้คงอยู่ การเลือกปฏิบัติระหว่างคุณสมบัติภายในและคุณสมบัติภายนอกาเปลี่ยนแล้วยังเป็นวัตถุเดิมอยู่หรือเปล่า? สามารถกำหนดทฤษฎีใหม่โดยการแปลงคุณสมบัติหรือเพรดิเคต (เช่น "สีแดง") เป็นเอนทิตี (เช่น ฟิลด์ความแดงหรือความแดง) หรือกระบวนการ มีสีแดงบางอย่างเกิดขึ้นที่นั่น ปรากฏในภาษามนุษย์บางภาษาแทนการใช้คุณสมบัติความแตกต่างระหว่างวัตถุและคุณสมบัติเป็นพื้นฐานของโลกทางกายภาพหรือการรับรู้ของเราเกี่ยวกับมันหรือไม่