ร่องรอยของจุดพับหูของบรรพบุรุษมนุษย์ที่อยู่ห่างไกล ดิlobuleส่วนล่างที่มีเนื้อของใบหูเป็นบริเวณเดียวของ หู ชั้นนอกที่ไม่มีกระดูกอ่อน ใบหูยังมีกล้ามเนื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ พื้นฐานซึ่งยึดติดกับกะโหลกศีรษะและหนังศีรษะ ในบุคคลส่วนใหญ่ กล้ามเนื้อเหล่านี้จะไม่ทำงาน แม้ว่าบางคนสามารถกระตุ้นกล้ามเนื้อเหล่านี้โดยสมัครใจเพื่อสร้างการเคลื่อนไหวที่จำกัด ช่องหูภายนอกเป็นท่อโค้งเล็กน้อยที่ยื่นเข้ามาด้านในจากพื้นของคอนชาและสิ้นสุดที่เยื่อแก้วหู อย่างสุ่มสี่สุ่มห้า. ด้านนอกที่สาม ผนังของคลองประกอบด้วยกระดูกอ่อน ในสองในสามของกระดูก ความยาวทั้งหมดของทางเดิน (24 มม. หรือเกือบ 1 นิ้ว) เรียงรายไปด้วยผิวหนังซึ่งครอบคลุมพื้นผิวด้านนอกของแก้วหู ขนละเอียดพุ่งออกไปด้านนอกและต่อมเหงื่อที่ดัดแปลงซึ่งผลิตขี้หูหรือขี้หูเป็นแนวคลองและกีดกันแมลงไม่ให้เข้าไป